ButlerPro

Inleiding
Rond de jaarwisseling werd ik benaderd door vier studenten van de opleiding Commerciële Economie aan de Leidse Hogeschool. In het tweede jaar van hun opleiding hebben Jesse, Thomas, Thomas en Tom een project waarbij het de bedoeling is dat ze een bedrijf(je) opzetten rond een zelf ontwikkeld product. Dit kan van alles zijn; sommige studenten kiezen er voor bedrukte sokken te gaan (proberen) te verkopen, anderen pakken het iets serieuzer aan…

Het Product Idee:
In de horeca, met name in de zomer, werken mensen de hele dag met dienbladen. Een vol dienblad bevat al gauw 15 glazen en weegt daarbij ruim 5 kg. Het is zwaar werk en in begin ook erg lastig om het dienblad stabiel op één hand te dragen en tegelijkertijd drankjes uit te serveren. Er is een aanzienlijke kans het evenwicht te verliezen en daardoor het dienblad over een van de gasten te laten vallen. Geen prettige gedachte!
Door middel van ondersteuning van de hand die het dienblad draagt, willen de studenten zorgen dat het dienblad makkelijker stabiel is te dragen. Dit zal het werk comfortabeler maken en de serveerder/ster zekerder. Hierdoor kan men zich beter focussen op het contact met de klant en zodoende een betere service leveren.

Met dit idee als uitgangspunt kwamen Jesse, Thomas, Thomas en Tom bij mij terecht. Ze hadden zelf een eerste idee gevisualiseerd en vroegen mij om hulp voor het verder materialiseren van het idee.

Het eerste idee was gebaseerd op een bestaand product: een nogal plat en groot schuurblokje. Ik had het idee dat dit ergonomisch gezien niet de beste oplossing was en ben eerst eens met de jongens gaan schetsen en brainstormen over de ondersteuning van de hand. Waar wil je ondersteuning? Hoe hoog moet die zijn? Heeft iedereen de voorkeur voor dezelfde wijze van ondersteuning? Welke aspecten zijn er nog meer van belang bij dit product?
Naast het onderzoek naar de juiste vorm, heb ik hen ook geïntroduceerd in de wereld van productietechnieken. Uiteindelijk is het natuurlijk de bedoeling dat het product ook een keer gemaakt gaat worden.

Testen!
Om het draagcomfort van de gevonden ideeën uit te proberen zijn we aan de slag gegaan met modelschuim. Dit is makkelijk te verwerken en geeft al snel een gevoel van wat wél- en wat niet meer steun geeft bij het dragen van het blad.
Dat modellen maken super belangrijk is wisten we natuurlijk al, maar hier zag ik het weer bewezen: het brede platte blok bleek verre van optimaal en we kwamen uit bij een veel smallere en hoge vorm. Deze verbeterde vorm zorgt voor veel steun, houdt het product klein en zorgt er voor dat het daardoor op verschillende manieren gebruikt kan worden (tussen duim en wijsvinger, in de palm van de hand, tussen wijs- en middelvinger, enz.). Door de vorm ook niet te veel te definiëren houd je verschillende opties voor gebruik open en is het geschikt voor een grote groep gebruikers.

Prototyping
Met de vorm grofweg uit het schuim gesneden ben ik aan de slag gegaan met Audesk Fusion voor het modelleren van een 3D model van wat inmiddels was gedoopt tot de ButlerPro.
Om het testen van draagcomfort nauwkeuriger te onderzoeken, bij verschillende mensen, met verschillende grootte van handen hebben we gekozen 3 verschillende versies te laten 3D printen.

Naast draagcomfort speelde ook nog een andere belangrijke zaak: de bevestiging van de ButlerPro aan het dienblad. Na diverse opties te hebben afgewogen (klittenband – onhygiënisch, lijm – niet verwijderbaar, siliconen – niet voldoende kleefkracht) is er gekozen voor bevestiging dmv magneten. Eén magneet in de ButlerPro en één magneet bovenop het dienblad. Belangrijke reden om te kiezen voor magneten was verder het feit dat de ButlerPro afneembaar is waardoor dienbladen stapelbaar blijven. Vanuit hygiënisch oogpunt is gekozen voor een magneet met Teflon coating, daardoor roest de magneet niet en hebben vuil en bacteriën geen vat.

Vanuit de tests met de 3 verschillende ButlerPro kwamen veel verbeterpunten.
Een hoogte van circa 32 mm bleek optimaal te zijn en er werden grotere afrondingen op het draagvlak gezet voor meer comfort. Omwille van het comfort is ook besloten het draagvlak van softtouch te voorzien. In een uitsparing wordt een (lasergesneden) stukje EVA schuim gelijmd.
Ook de magneetbevestiging in de ButlerPro werd aangepast naar een versie die wél de 6 kg trekkracht van de magneet aankan…

En zo kwamen we via veel testen en uitproberen bij de eerste marktrijpe versie van de ButlerPro.
De eerste prototypen werden geprint met FDM (Fused Deposition Modeling) in ABS, maar voor een tweede serie is gekozen voor SLS (Selective Laser Sintering) in PA (Nylon). Dit is goedkoper, heeft een wat mooiere uitstralingen en is bovendien aanzienlijk sterker.

Inmiddels is de eerste serie van 10 stuks geprint en geassembleerd en wordt hiermee de reactie van de markt onderzocht. Aan de hand van deze reacties zal besloten worden of het product kansrijk genoeg is om in grote oplages te gaan produceren. De volgende stap zal dan zijn om het ontwerp qua opbouw aan te passen, zodat het geschikt is om te spuitgieten. Iets wat in de huidige vorm onmogelijk is (anti-lossing), maar met 3D printen geen enkel probleem.

Conclusie
In het afgelopen half jaar heb ik veel contact gehad met (vooral) Jesse. Zijn motivatie en drive zijn in grote mate verantwoordelijk voor de staat van de ButlerPro vandaag de dag. Het is herkenbaar uit mijn eigen studieperiode om te zien hoe een Hogeschool omgaat met dergelijke (bovengemiddeld) gemotiveerde studenten. In eerste instantie wordt een groots aangepakt project vaak ontvangen met gemengde gevoelens. Kan die student zich niet gewoon houden aan de standaard regels en tijdlijn?
Maar nu het eindresultaat zichtbaar wordt slaat dit langzaam aan om in enthousiasme. Zeker nu het product tastbaar is (in de vorm van de 3D prints) en er een eerste serie van 10 stuks ligt waarmee de studenten proberen de markt te veroveren ontstaat het verdiende respect!

Dan de leerpunten voor mijzelf. Het was tenslotte de eerste keer dat ik studenten begeleid in een ontwerpproces.
De grootste uitdaging voor mijzelf ligt vooral bij het geven van voldoende vrijheid in de keuzes.
Bepaalde keuzes zou ik anders aanpakken als het mijn product zou zijn. Dit spanningsveld kom je natuurlijk ook tegen bij een opdrachtgever, maar ligt nu nog iets genuanceerder: doel van de opdracht vanuit school is natuurlijk ook om studenten door middel van ervaringen uit de praktijk te laten leren. Als ik teveel van de studenten hun ideeën afkap blijft er weinig te ervaren over. Daarnaast weet ik uit eigen ervaring uit mijn studieperiode hoe vervelend het kan zijn als men je enthousiasme probeert in te dammen en af te kappen (doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg).
Ik heb dus mijn best gedaan zoveel mogelijk begeleiding te geven op het gebied van productiemethoden en daarbij behorende kostprijs. Daarnaast probeerde ik zoveel mogelijk opties aan te bieden en te onderbouwen waarom ik voor een bepaalde optie zou gaan. Echter de uiteindelijke keus heb ik overgelaten aan Jesse, Thomas, Thomas en Tom. En met hun achtergrond in Commerciële Economie hebben zij natuurlijk een sterk gevoel voor de markt, en wie ben ik dan als eigenwijze productontwerper om daar tegenin te gaan..?

Update:
Inmiddels worden de eerste ButlerPro’s ingezet in de Leidse horeca! De reacties zijn positief; het probleem van discomfort en onzekerheid bij de serveerder/ster wordt erkend door de horeca ondernemers.

Informatie:

• Website van de ButlerPro
• FDM 3D print: Stefan.lu
• SLS 3D print: Materialise
• Beeldmateriaal: Joris Helming